Ziemia była niczym kobieta, jej Wody pełne były tęsknotą; dojrzałość wzięła z Ognia, a ducha z Eteru. W ten sposób Natura stworzyła ramy, które odpowiadałyby formie Człowieka. A Człowiek z Życia i Światła przemienił się w duszę i umysł – z Życia w duszę, ze Światła w umysł.
Corpus Hermeticum, Poimandres
Ku ziemi bez powrotu ku dziedzinie mroku, Isztar, córa Sina, iść postanowi Postanowi zejść córa Sina Do domu ciemności, do domu Nergala Do domu, skąd wchodzący nie wychodzi Na drogę, do której wejście jest bez wyjścia, Do domu, gdzie kto wchodzi, pozbawion jest światła